Andrew Carnegie Net Değer: Wiki, Evli, Aile, Düğün, Maaş, Kardeşler

2024 Yazar: Lewis Russel | [email protected]. Son düzenleme: 2023-12-17 06:14

Andrew Carnegie'nin net değeri 310 Milyar Dolar

Andrew Carnegie Wiki Biyografisi

Andrew Carnegie, 25 Kasım 1835'te Dunfermline, İskoçya'da doğdu ve ABD'de sanayi devriminin ikinci döneminin devlerinden biri olarak biliniyor, 1901'de emekli olmadan önce demir ve çelikte sanal bir imparatorluk inşa ediyor ve odaklanıyor. hayırsever işler.

Peki Andrew Carnegie ne kadar zengindi? Forbes dergisi, bugünün parasıyla, Andrew'un 19. yüzyılın ikinci yarısında demir ve çelik endüstrisindeki kariyeri boyunca kazandığı en yüksekte 310 milyar dolarlık net bir değere sahip olacağını tahmin ediyor.^inciYüzyılda Carnegie Steel Company'yi 480 milyon dolara (2015'te 13,6 milyar dolar) J. P. Morgan'a satmasıyla meyvesini verdi ve bu da onu tüm zamanların en zengin dördüncü kişisi konumuna yükseltti.

Andrew Carnegie Net Değeri 310 Milyar Dolar

Andrew Carnegie, 1848'de İskoçya'da -makinelerin el emeğinin yerini almasıyla ortaya çıkan - hatta bunu yapmak için borç para alarak giderek daha zorlu ekonomik zamanlardan kaçmak için ABD'ye taşınan bir dokumacı ailesinde doğdu. Bu yoksulluk düzeyinden kaçmak, Carnegie üzerinde kalıcı bir izlenim bıraktı ve kendini öğrenmeye susamışlığı ve zor ama verimli çalışma kapasitesiyle kendini gösterdi. İlk işi Pittsburgh'daki bir pamuk fabrikasında haftada 72 saat 1.20 dolara çalışmaktı. 1850'de Ohio Telgraf Şirketi'ne haftada 2,50 ABD Doları karşılığında bir telgrafçı olarak katıldı ve bir yıl sonra, çalışkanlığı fark edilmeden önce operatör oldu ve Pennsylvania Demiryolu Şirketi Başkanı ve onlardan biri olan Thomas A. Scott tarafından istihdam edildi. 'Amerika'nın inşaatçıları' - bir telgraf operatörü olarak ve kısa süre sonra sekreteri, o zamanlar haftada 35 dolarlık muazzam bir maaşla. Carnegie'nin net değeri yükselişteydi.

Önümüzdeki birkaç yıl içinde, Andrew Carnegie sadece şirket sıralamasında yükselmekle kalmadı, aynı zamanda Scott'ın demiryolu işiyle ilgili şirketlerin hisselerinin bazen yozlaşmış içeriden alım satımından da yararlanmayı başardı. Özellikle, demiryollarının kendileri ve demir-çelik endüstrisi, önce ülkenin genel gelişimi ve özellikle ABD'deki iletişim sistemleri için, ancak daha sonra Amerikan iç savaşının (1861-65) ortaya çıkmasıyla daha da önemli hale geldi., hem birliklerin hem de mühimmatın taşınmasında. Demiryolu geliştirmenin bir parçası olarak, Carnegie, Pullman yataklı arabalar üretecek olan şirketlerin birleşmesinde etkili oldu ve uzun mesafeli tren yolculuğunu kolaylaştırdı. Açıkçası, Carnegie'nin net değeri, bu faaliyetlere katılımından önemli ölçüde yararlandı.

Thomas A. Scott, Başkan Lincoln tarafından askeri ulaşımdan sorumlu Savaş Bakan Yardımcısı olarak atandı ve karşılığında Carnegie, askeri demiryolları ve telgraf hatlarının şefi oldu. Savaş sırasında kazanılan bu deneyim, Carnegie'nin ticari geleceğinde etkili oldu ve savaş sona ermeden önce bile, Keystone Bridge Company'ye yatırım yapabildi ve sonunda demir köprüler kurarak kontrol edebildi, öyle ki bu gelir 1867'de yılda 50.000 doların üzerindeydi..

Yine 1864'te Carnegie, akıllıca bir şekilde Pennsylvania'daki Oil Creek'teki Story Farm'da 40.000 dolar satın almıştı; bu, ilk yıl içinde 1 milyon dolardan fazla nakit temettü sağlayan ve tabii ki petrolün özellikle kârlı olduğu bir yerdi. Carnegie'nin net değeri önemli ölçüde büyüyordu.

1870'te, aynı adı taşıyan İngiliz mühendis tarafından geliştirilen - demiri çeliğe rafine eden Bessemer sürecini benimsedi ve Pittsburgh'da uygun bir fabrika inşa etmek için borç alabildiği kadar para yatırdı. Bu ileri görüşlülük, Carnegie'nin devam eden bir özelliğiydi ve onu rakiplerinin önünde tuttu, bu nedenle kaçınılmaz olarak net değeri artmaya devam etti.

Savaş sonrası yıllar boyunca, Carnegie, devam eden genişlemeyi doyurmak için önemli miktarda çelik gerektiğinden, Thomas A. Scott ve J. Edgar Thomson (Pennsylvania demiryolunun müteakip başkanı) ile yakın temas halinde kaldı. ve Scott ve Thomson, Carnegie'nin şirketlerindeki hisselerle ödüllendirildi. Ek olarak, Carnegie, 1874'te Mississippi Nehri'nin karşı yakası da dahil olmak üzere, çelik ürünler için devasa bir yeni pazar açan ve Andrew Carnegie'nin artan servetine katkıda bulunan çelik köprü inşasına dahil oldu.

1883'te Carnegie, madenler, tesisler ve 685 km'lik bir demiryolu ile buharlı gemileri içeren en büyük rakibi olan Homestead Steel Works'ü satın aldı. 1888'e gelindiğinde, Carnegie Steel, günde 2.000 tonun üzerinde bir üretimle İngiltere'yi geride bırakarak dünyanın en büyük çelik üreticisiydi. Carnegie daha sonra varlıklarını birkaç ortakla birleştirip 1892'de Carnegie Steel Company'yi kurdu. Carnegie'nin demir ve çelik endüstrisindeki başarısının bir kısmı, demir cevheri madenlerinden çelik kullanan yapılara kadar dikey entegrasyona odaklanmasıydı - Rockefeller'in petrol endüstrisi entegrasyonuna benzer şekilde aynı dönemde. Taşıma araçlarının ve maliyetlerinin kontrol edilmesi bu konsept için hayati önem taşıyordu, bu nedenle Scott ve demiryolu sistemi ile devam eden ilişkisi.

Andrew Carnegie'nin yukarıda bahsedilen çelik işini 1901'de J. P. Morgan'a satmasının ardından, Andrew hayırsever çıkarlarına odaklandı. Carnegie, ticarette ve üretimde kesinlikle verimli olmasına rağmen, parasıyla her zaman cömert davranmıştı ve en büyük hayırseverlerden biri olarak, özellikle de yaşamının sonraki yıllarında, bugünün parasıyla birkaç milyar dolar olduğu tahmin edilen çok büyük meblağları elden çıkaranlardan biri olarak anılıyor.. Eğitime her zaman değer vermişti ve bu nedenle İngilizce konuşulan birçok ülke arasında ABD, İngiltere ve Kanada'daki halk kütüphanelerine büyük miktarlarda katkıda bulundu, toplamda 3.000'den fazla, ilki aslında doğduğu yer olan Dunfermline'da inşa edildi. Pittsburgh, Baltimore ve Edinburgh'a da büyük katkılarda bulundu. Pittsburgh ve Washington DC de sırasıyla Carnegie Teknoloji Enstitüsü ve Carnegie Enstitüsü'nü kurmak için 2'şer milyon dolar aldı. İskoçya'da Carnegie Trust'ı kurmak için 10 milyon dolar bağışladı (tüm İskoç üniversiteleri için yılda 50.000 dolar toplam hükümet yardımı ile karşılaştırıldığında) ve Carnegie UK Trust'ı kurmak için 10 milyon dolar daha bağışladı, her ikisi de mücadele eden akademisyenlere fayda sağlamak için. Tuskegee Afro-Amerikan eğitimi Enstitüsü ve Ulusal Zenci İş Birliği de Carnegie'nin cömertliğinden yararlandı.

Örneğin, Carnegie acımasız bir iş adamı ve işveren olmasına rağmen, eski çalışanlar için bir emeklilik fonu ve üniversite profesörleri için bir emeklilik fonu kurdu. New York'ta ünlü Carnegie Hall'u yaptırdı, ancak bunun kendi anısına olduğu düşünülmesin diye ABD'deki kiliselere 7.000 organ bağışladı. ABD, İngiltere, Kanada, İsviçre ve diğer birçok ülkede, kahramanca eylemleri ödüllendirmek için Carnegie Kahraman Fonu'nu kurdu. Lahey'deki Barış Sarayı'nın inşası için 1,5 milyon dolar ve Uluslararası Amerikan Cumhuriyetleri Bürosu'na ev sahipliği yapmak için Washington DC'deki Pan-Amerika Sarayı'na 150.000 dolar katkıda bulundu.

Andrew Carnegie, kişisel yaşamında 1887'de Louisa Whitfield ile evlendi ve 11 Ağustos 1919'da ölümüne kadar birlikteydiler ve sadece bir kızı büyüttüler. Carnegie, annesi hala hayattayken evliliği düşünmeyi reddetmişti, sağlığı 1886'da ölümüne kadar bozulduğu için ona bakmaya odaklanmıştı. Kendi ölümünden sonra, kalan 30 milyon dolarlık mülkü çeşitli hayır kurumlarına dağıtıldı. Bu nedenle, biriktirmek için çok uğraştığı net değerinin gerçekten iyi kullanılması gerçeğine yalnızca hayran kalınabilir.